Galatasaray'ın 4 yıllık lig şampiyonluğu serisini modern çağların başlangıcı olarak alırsak kalede 3 isim öne çıkıyor; Taffarel, Mondragon ve Muslera.
Bahsettiğim zaman zarfında çok eldiven gördük ama 3'ü gerçekten başka. Latin Amerika'nın bereketi sağ olsun. Bu isimlerden Taffarel'i müthiş serinkanlılığı ile hatırlarım. Yediği golleri takmıyormuş, olağanüstü kurtarışları sıradan bir anmış gibi yaşıyormuş hissi veren kaleciydi. Hatta kendimce Taffarel-Ceni-Cesar üçlüsü bile yapmıştım. Cesar zaman zaman duygularını taşıran bir yüz ama bu 3 emektarı tanımasak ve yolda karşılaşsak beyaz yakalı, plaza sakini sanırız.
Muslera ise gönlümüzün son efendisi. 5. yılına girmek üzere olduğu şu devirde artık o da bizden. Lakin Nando'da ise dolup taşan bir "sempatik çocuk" halleri var. Öyle hafızalara yer eden haykırışları, bağırışları henüz olmadı. Önündeki grup yüzünden saçları neredeyse beyazlaşacak olsa da ısrarla sınırları içinde maçı yaşamayı sürdürüyor. Var olsun.
3 efsaneden birisi var ki o gerçekten bambaşkaydı. Duygu patlamalarının biricik ismi; Mondragon. Kolombiyalı eldivenin hemen ilk aklıma düşen kareleri; Almanya'da oynanan Juventus maçındaki haykırışları ve 2005-06'daki unutulmaz şampiyonluk sevincinde döktüğü göz yaşları oluyor. Gerek saha performansı gerekse bu yoğun hisleri onu benim gözümde ölümsüz bir kahraman yapmıştı. 2014 Dünya Kupası'nda oyuna girip tarihin en yaşlı oyuncusu olması da sanki bu ölümsüzlük gücüne güç katmış gibiydi.
Çarşamba günü duyduğumuz haber ise çok farklı şeyler anlatıyordu. Mondi'nin ailevi sorunlar yaşadığından, intihara teşebbüs edip hastaneye kaldırıldığından bahsediliyordu. Şok etkisi yaşamıştım. O ölümsüz kahraman acı sonla veda edemezdi. Nitekim ertesi gün taburcu edildiği aktarıldı. Olayın derinliklerini bilmeden yazmanın manası yok. Sadece inanılmaz derece üzüldüğümü söyleyebilirim. İhtimali bile tüyler ürperticiydi. Instagram hesabında paylaşıp ardından sildiği iddia edilen "Hayatımı sadece ben yargılarım, başkaları tarafından söz hakkı verilmeden yargılanmaktan sıkıldım" mesajı iç burktu. Seni kim üzdüyse biz de onu üzeriz be Mondi!
Elbette hepimizi bir son bekleyecek. Önemli olan yaşamanın değerini bilerek hoş anlar bırakabilmek. Mondragon şimdiden bunları yaptı lakin daha nice günler var. Gönül bir gün bu adamı Galatasaray çatısı altında, olmadı futbol dünyası içinde yeniden görmek istiyor. Bırakma bizi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder